اثر لوامیزول بر مهار لیشمانیا ماژور در موش balb/c

Authors

سیمین اردستانی

s ârdestani استادیار، مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهران ناصر توسلی

n tavassoli بهناز قره گزلو

b gharegozloo زهیر محمدحسن

z hassan

abstract

سابقه و هدف: عفونت انگل لیشمانیا ماژور می تواند در موشbalb/c ، احشایی شود و در صورت عدم درمان دارویی، حیوان آلوده را از بین ببرد. این انگل باعث آلودگی درشت خواران تک هسته ای (ماکروفاژ) می شود که مسوولیت بلع وحذف انگل را بر عهده دارند. از آن جا که این بیماری باعث سرکوب پاسخ های ایمنی می شود و معلوم شده است که لوامیزول یک داروی تقویت کننده ایمنی است، تصمیم گرفته شد اثر لوامیزول در فرآیند بیماری لیشمانیوز احشایی ناشی از لیشمانیا ماژور در موش balb/c بررسی شود.مواد و روش ها: لوامیزول در مقادیر 1 و 5/2 و 5 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش، به صورت درون صفاقی، 4 ساعت قبل و دو هفته پس از چالش با انگل عفونت زا به حیوان تزریق شد. سپس رشد زخم پوستی، پاسخ حساسیت شدید تاخیری و فعالیت بلع درشت خواران مورد بررسی قرارگرفت.یافته ها: قطر زخم و میزان مرگ و میر در گروه هایی که دارو درمانی شده بودند، به طور معنی داری کاهش نشان داد. مطالعه بلع درشت خواران تک هسته ای نیز نشان داد که لوامیزول قادر است فرآیند بلع انگل را افزایش دهد.استنتاج: نتایج این مطالعه نشان می دهد لوامیزول روند بیماری لیشمانیوز احشایی را در موش حساس balb/c کنترل می نماید.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر لوامیزول بر مهار لیشمانیا ماژور در موش BALB/c

Background and purpose: The infection of Leishmania major in BÂLB/c mice can be visceralized if no treatment is administrated. The mamalian host cells are macrophages that are responsible for ingestion and killing of the parasites. Since leishmaniasis is an immunosuppressive disease, it has been shown that levamisole acts as an immuno-potentiator agent, attempts were made to study the effe...

full text

بررسی اثر درمانی سایتوکین IL22 بر زخم ناشی از لیشمانیا ماژور در موش BALB/c

Abstract Background and purpose: IL22 is the family member of IL10 created by Th17, Th22, NK cells and its role has been recently demonstrated in protection and innate defense mechanisms, control of bacterial and viral infection, homeostasis and tissue repair. This research investigated the impacts of Il22 treatment on lesion originated from L-major in BALB/c mice. Materials and methods: Tw...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر لوامیزول بر تقویت سیتوتوکسیسیته طبیعی در موش

سیتوتوکسیسیته طبیعی (Natural cytotoxicity) یکی از بخش های عمده سیستم ایمنی ذاتی برعلیه سرطان می باشد، که توسط گیرنده های +NC-1.1 و +NC-2 انجام می شود. موش هایی که تحت تاثیر آنتی بادی های ضد NC-2 و NC-1.1 قرار گرفته اند به علت حذف رسپتورهای موجود بر این سلول ها رشد بعضی از تومورها تشدید می گردد. لذا عواملی که سیتوتوکسیسیته طبیعی را توسط این گونه سلول ها تقویت کنند می توانند به عنوان داروهای ضد س...

full text

بررسی اثر درمانی سایتوکین il۲۲ بر زخم ناشی از لیشمانیا ماژور در موش balb/c

چکیده سابقه و هدف: 22il یک سایتوکین عضو خانواده 10il است که به وسیله سلول های nk و 22 th و 17th ایجاد می شود و اخیراً نقش 22il در ایجاد حفاظت و مکانیسم دفاع ذاتی، در کنترل عفونت های باکتریال، ویرال، هموستازی و ترمیم بافت ثابت شده است. لذا در این تحقیق اثر درمانی 22il بر زخم ناشی از لیشمانیاماژور در موشbalb/c بررسی شد. مواد و روش ها: 24 سرموش balb/c ماده 8 هفته را با تعداد حداقل 106×2 پروماستیگوت...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران

جلد ۱۴، شماره ۴۴، صفحات ۳۷-۴۵

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023